Home | kalender
 
image 13317
image 13318
image 13319
image 13320
image 13321
image 13322
image 13323
image 13324
image 13325
image 13326
image 13327
image 13328
image 13329
image 13330
image 13331
image 13332
image 13333
image 13334
image 13335
image 13336
image 13261
image 88

Pastoor Luc Claus is heengegaan.


Onze parochiegemeenschap is deze dagen in diepe rouw gedompeld.
Onze geliefde pastoor en vriend Luc Claus is donderdag 4 september na een zware heelkundige ingreep van ons heengegaan. Namens de hele parochiegemeenschap bieden wij aan de getroffen familie onze christelijke deelneming aan bij dit pijnlijk verlies.
Dit pijnlijk verlies treft ook en vooral de parochiegemeenschappen van St.-Pieter, Louise-Marie en Schorisse.

image 953

Onze St.-Pietersparochie blijft verslagen en verweesd achter. Pastoor Luc Claus had immers alles in zich wat een goede parochieherder voor ons kan betekenen: echtheid, gedrevenheid, nuchtere maar diepe vroomheid. Hij was een man vol initiatief: letterlijk en figuurlijk een kerkbouwer en vooral …. een mens om van te houden! 
De blijvende aanwezigheid van zijn inspirerende geest en persoonlijkheid moge ons uit onze verslagenheid oprichten. Hij liet ons een kerk-met-een-hart meemaken en wij zijn het allen aan hem verplicht binnen en buiten deze parochiestructuur er in de toekomst verder aan te werken.
Laten wij ondertussen in de nagedachtenis aan pastoor Luc, door ons gebed en inzet, datgene verder vormgeven, waar hij ons altijd voor heeft bezield.   

De parochieploeg van St.-Pieter.

E.H. Luc Claus was sinds 1987 pastoor van onze Parochie. Sinds 2001 kwamen daar ook nog Onze-Lieve-Vrouw van La Salette in Louise-Marie en Sint-Pieters in Schorisse bij. Luc Claus werd op 27 januari 1939 in Ronse geboren. In mei 1964 werd hij tot priester gewijd. Op onze parochie zal Luc Claus altijd verbonden blijven met de nieuwe St.-Pieterskerk, waarvan hij de bouwheer was. Maar bovenal staat hij gegrift in onze gedachten als de man die het charisma bezat om iedereen met zijn of haar gaven te laten meewerken aan de opbouw van de kerkgemeenschap. Laten we er daarom voor zorgen dat zijn werk niet vergeefs geweest is.

____________________________________________________________________________________________

image 959image 960

____________________________________________________________________________________________



St.-Pieter eert een goede herder

Ondanks de zon was het op 13 september op St.-Pieter een donkere dag. Niet alleen de parochiegemeenschap, maar ook de familie, en een hele massa vrienden en bekenden namen afscheid van pastoor Luc Claus in een indrukwekkende, stijlvolle uitvaartliturgie. Ook Mgr. Luysterman eerde de persoon en het werk van Luc door zijn uitzonderlijke aanwezigheid. Deken M. T'joen leidde de dienst met een 15-tal medepriesters in concelebratie. Alle misdienaars waren op post en het koor verzorgde ingetogen de passende liederen. Aangrijpende momenten waren er talrijk. De in- en uittrede met de fierteldragers en de bellenman, de treffende lezingen en liederen, de ontroerende homilie van deken F. Brondeel (zie algemeen nieuws), de eindeloze offergang, de choreografie van het Onzevader door de kinderen van onze St.-Pietersschool, het eerbetoon van de scouts onder een massaal meegezongen 'Beloftelied', het afscheidswoord namens de parochies, het zegengebed van Franciscus, de afscheidsritueel met de familie rondom de lijkbaar… dat alles ingebed in de teksten die pastoor Luc zoveel maal voor anderen had gebeden als voorganger in de begrafenissen.
De parochieploeg dankt zeer van harte iedereen die hoe dan ook heeft bijgedragen tot het vlotte verloop van de viering: de achtbare familie, het stadsbestuur en de politie, de hele liturgische ploeg in al haar geledingen en de talloze vrienden van Luc…
Wij zien die massale aanwezigheid mede als een steunbetuiging voor allen die op onze parochie het werk van onze betreurde pastor en vriend Luc onveranderd willen voortzetten.

Afscheidswoord.

Tijdens de uitvaartliturgie sprak Gaby Verzele in naam van de parochiegemeenschap het volgende afscheidswoord uit, gericht aan de betreurde pastoor Luc Claus:
Luc, goede herder en vriend…
Nooit eerder waren woorden moeilijker te vinden als vandaag. Woorden van vertwijfeling of woorden van hoop? Woorden van opstandigheid of woorden van berusting? Woorden van beklag of woorden van troost? Nooit was de stilte hier door zo'n machteloos zwijgen vervuld.
Jouw zwijgen zindert hoorbaar nog na. Jouw zwijgen over je stilgedragen lijden. Ons verbijsterd zwijgen, toen je ons die dag rechttoe, rechtaan het vreselijke woord van je ziekte toeslingerde. Want zo was jij wel.
En dan ging jij kortaf over tot de orde van de dag met jouw kerkraad en je parochieploeg. Net jij was het die ons toen oprichtte uit de ellende. "Het woord is gezegd. En nu zwijgen we erover", zei je lachend. 
En met je parochieploeg en kerkraad troffen wij regelingen – goede regelingen – goedgezind en eensgezind en onze lach was niet uit de lucht. Want je had ons leren leven met een bevrijdende-lachende kerk. Dodende ernst en grote woorden waren jou vreemd…, en die luchtige geest doorademde alles wat hier op de St.-Pietersparochie tot lente-leven kwam.
Wij zagen echter de donkere wolken niet, die in ver verschiet aan kwamen drijven. Jij had er weet van, maar je
liet ons ongestoord nog de St.-Pietersfeesten vieren. Want je wou het feest niet bederven. Je cijferde je weg en je genoot stilletjes mee van onze fierheid. 
Het leven had jou immers voldoende gestaald; het lijden van jouw naastbestaanden en de strijd met jezelf hebben meer dan we vermoeden de stapstenen van je levensweg overwoekerd. Dat alles was gedragen door een authentiek verrijzenisgeloof dat je soms zo ontwapenend hulpeloos-stamelend en toch zo oprecht en diepzinnig kon verwoorden.
Jij hebt ons een passende fierheid bezorgd. Toen je 16 jaar geleden onze parochie kwam wekken uit de sluimer,
was niet het gammele kerkgebouwtje je eerste zorg, maar wel diegenen met wie jij écht kerk wou maken. Een nieuwe, frisse wind stak op, je gooide deuren en ramen open en velen betraden de ruimte die jij bood aan groot en klein. Van elke vereniging werd jij lid met de leden, je gaf met plezier het woord aan anderen. Beetje bij beetje maakte jij de paden recht die leidden naar een nieuwe kerk en een nieuwe zaal waar het steeds goed toeven was omdat wij er steeds je sterke stem en luide lach herkenden.
Van elke viering in deze heilige ruimte - van doop tot uitvaart en al wat daar tussen ligt - maakte jij het mooiste door je fijne aanvoelen van wat schoon en goed was: het gepaste lied, de mooiste bloem, de juiste tekst, het treffende gebaar en sprekendste symbool….  Dat alles zonder franjes of zweverigheid, maar met sterke wortels in de werkelijkheid van deze wereld.
Wij gingen er allen in mee: je geliefde misdienaars, je koor, je lectoren en je vele liturgische medewerkers…
En hogerhand zag welgevallig dat het goed was: je werd als anderen al aan rusten denken, uitgezonden naar de parochies van Louise-Marie en Schorisse, waar je hetzelfde heilig vuur hebt aangewakkerd…
Tot we nu plots staan op een tweesprong. Misschien is onze opstandigheidgedachte nog niet omgekleurd tot opstandinggeloof. Want wij missen nu jouw ontwapenende, hulpeloos-stamelende woorden, je sterke stem en jouw luide lach. Maar één ding weten wij: niets of niemand mag ons verhinderen jouw geest hier levend te houden en jouw werk verder te zetten. Jij hebt immers ménsen om je heen verzameld, omdat God ménsen nodig heeft om zijn rijk gestalte te geven. En als nooit eerder woorden moeilijker te vinden zijn als vandaag, geldt dat
niet voor woorden van onuitsprekelijke dankbaarheid. Jegens jou, jegens je familie, jegens de Kerk, jegens God, omdat wij gedurende 16 jaar zo'n onvergetelijk mens en herder in ons midden mochten hebben. Een mens voor de mensen, een mens om zielsveel van te houden.
Vaarwel Luc, en leef verder in de Heer, want sterven is maar even.


Terug

St.-Pieter startpagina
  | Afdrukken |Zoeken |SiteMap | Mail ons





Laatste wijzigingen: 12/12/11 @ 22:48 CET | 11.2 msec
© Copyright 2003-2024 Parochie-ronse.be
Powered by SiteEdit © 2002-2024